دل نوشته های سعید تاجیک

شهادت امام هادی(ع):اي (جواد ) و اي ( رضايِ ) سامرااي ( حسينِ ) كربلايِ سامراهاديِ عشيره ي فاطمه اي( مرتَضايي ) مرتَضايِ سامراهست آقا ، حسنِ عسگري ات ...( اكبرِ ) تو ؛ ( مجتبايِ ) سامراسامرا كنعانِ عشق و مهدي ات ...يوسُفِ صحن و سرايِ سامرابويِ عطرِ ( جامعه كبيره ات ) ...مي رسد از جاي جايِ سامراكربلايي حرمِ ( عبدُالعظيم ) ...دارد آن حال و هوايِ سامرانَوه ي رئوفي و فرزندِ جودخانه زادم و گدايِ سامراروز و شب در حسرتِ كرب و بلا ...گريه كردي پا به پايِ سامرادر حصارِ كينه ها ، ناموسِ تو ...نشده انگشت نَمايِ سامرا !نشده قاتلِ خواهرِ شما ...تيرِ چشمِ بي حيايِ سامرا !نيست حرفِ سيلي و مُشت و لگد ...در كتابِ ماجرايِ سامرا ! + نوشته شده در  جمعه پانزدهم بهمن ۱۴۰۰ساعت 15:54&nbsp توسط سعید تاجیک  |  دل نوشته های سعید تاجیک...

يا جوادالائمه(ع):ماهِ مَه جبينِ همسايهپسرِ نازنينِ همسايهاى تمامِ اعتقادِ دلميا جواد اى مُرادِ دلممجتباىِ دوّمِ طاهااى رضاىِ دوّمِ زهرادلرباىِ دلبرِ ايراناو وليعهدِ حضرتِ سلطاناى جوادِ اهلبيتِ جواداى مُديرِ پنجرهْ فولاددل و دلداده ى معصومهأخوى زاده ى معصومهاى سخاوتَت أبالفضلىانتهاىِ رحمت و بذلىاى گدايت دو صد حاتمسفرِ كاظمين ميخواهمهرچه هست از شما ميخواهماربعين، كربلا ميخواهماى تو دوّمين علىْ اكبربيقرارِ روضه ى مادرواقعاً چه اكبرى هستىچون حسن، تو مادرى هستىشانه ات عصاىِ زهرا(س) نيستپيكرِ تو ارباً اربا نيست + نوشته شده در  جمعه بیست و دوم بهمن ۱۴۰۰ساعت 21:37&nbsp توسط سعید تاجیک  |  دل نوشته های سعید تاجیک...

ولادت مولود كعبه:از اين دنيا و اهلش رو گرفتمبه عشقِ آلِ حيدر ، خو گرفتمعلي گفتم و با خنده ي زهرا ...چه پاداشي از آن بانو گرفتمتمامِ روزيِ هر ساله ام را ...من از دستِ حسينِ او گرفتمصد و ده بار گفتم ( يا علي ) راز  اِمدادِ علي ، نيرو گرفتمكنارِ بچّه هايش قد كشيدمسرِ سفره اش آبرو گرفتمبه لطفِ شیرِ مادر ، حرفم این است :فقط حیدر ( امیرالمؤمنین ) استخدا رو كرده ذوق و هنرش راعيان كرده جمالِ حيدرش رابه يُمنِ مَقدمِ قبله ي قبله ...به كعبه راه داده مادرش راعلي شيرازه ي قرآن و ، احمد ...به حيدر مي سِپارد كوثرش راعلي يعني كسي كه شبِ فتنه ...نَبي بر او سپرده بسترش راعلي يعني همان كه در ركوعش ...به سائل مي دهد انگشترش راعلي يعني قَسيمِ نار و جنّتعلي يعني ( پدر خوانده ي ) خلقتعلی یعنی مَقام و رُکن و زَمزمعلی یعنی یَلِ خطّ مُقدّمعلي شخصيّتي مَعلوم و مُبهم !علی یعنی ولیُّ اللهِ اعظمعلی باشد بشر امّا ؛ خدایی ...علي يعني خداوندِ مُجَسَّمعلی معمارِ کُلّ آفرینشعلی مالِکِ مُلکِ هر دو عالَمکسی که کُنیِه اش ابوتُراب است ...بُود سرگرمیِ او خَلقِ آدمز  بُغضَش پا گرفته ( فاطمیّه )وَ شد بُغضَش نتیجه ی ( مُحرَّم )وَ خورده راهِ بُغضَش به ( مُحرّم )علی یعنی سکوت و آه و افسوسعلی یعنی قَتیلِ دردِ ناموس ! + نوشته شده در  جمعه بیست و دوم بهمن ۱۴۰۰ساعت 21:43&nbsp توسط سعید تاجیک  |  دل نوشته های سعید تاجیک...